در سالهای 1374 و 1375 در دفتر ادبیات انقلاب اسلامی زیر نظر هدایت الله بهبودی فعالیت می کردم.آن سالها قرار بود "کتاب مرجع روزشمار انقلاب اسلامی" در آن دفتر نگاشته شود .یک تیم تحقیقاتی امین در آن دفتر وظیفه تحقیق بر روی اسناد ساواک را بر عهده داشت.من هم جزء آن تیم بودم.اسناد زیادی از وزارت اطلاعات،مرکز اسناد انقلاب اسلامی،کتابخانه ملی و ...به آن دفتر منتقل شد و تیم تحقیقاتی ما، تاریخ پیدایش انقلاب اسلامی را از سال 1338 مطالعه و اسناد مرب
وطه را استخراج می کردیم و فیش برداری و موضوع بندی می کردیم و با کدهای مخصوصی در کامپیوتر وارد می کردیم تا در زمان مقتضی دسته بندی و نزد مولف قرار گیرد.
در حین تحقیقات اسناد زیادی را از مسئولین مطالعه می کردم که بعدها شاید شرح چند تا از اسناد را بنویسم.در آن روزها سندی توجه مرا به خود جلب کرد.
در اول بهمن ماه سال 1343 حسنعلی منصور در برابر مجلس شورای ملی واقع در میدان بهارستان تهران توسط گروه فداییان اسلام ترور شد.او دبیر کل حزب ایران نوین و نخست وزیر ایران بود و به ضرب سه گلوله(یک گلوله در کتف-یک گلوله در گردن و یک گلوله در قلب) توسط محمد بخارایی کشته شد.
پس از چندی ساواک اکثر اعضای گروه فداییان اسلام به رهبری مجتبی میرلوحی معروف به نواب صفوی را بازداشت و روانه دادگاه نظامی کرد.
چهار نفر از اعضای این گروه بدوا توسط دادگاه نظامی به تیرباران محکوم شدند و همان شب اعدام شدند.
افراد دیگری از گروه نیز به حبس ابد و حبسهای طویل المدت محکوم شدند.
در جلسه دوم دادگاه نظامی حبیب الله عسگر اولادی و حدود ده نفر دیگر از اعضای فداییان اسلام شرکت داشتند.در همان دادگاه "فرمان ملوکانه" آمد که از طرف محمد رضا شاه خطاب به رییس دادگاه نظامی خوانده شد.
شاه شرط کرده بود که هر کسی از اعضای فداییان اسلام در دادگاه غیر علنی نظامی در برابر حضار و رییس دادگاه عبارت "سپاس شاهنشاها" را بگوید و درخواست عفو ملوکانه کند حکم اعدامش تغییر و به حبس تبدیل میشود.
در آن اسناد آمده بود که حبیب الله عسگر اولادی در محضر دادگاه ایستاد و شاهنشاه را سپاس گفت و از او تقاضای عفو ملوکانه کرد.بدین ترتیب حکم اعدام او تقلیل و به حبس تبدیل شد.
بعدها عسگر اولادی در اوایل دهه هشتاد در یک مصاحبه با روزنامه های دوم خردادی عنوان کرده بود که این سپاس یک نوع تقیه اسلامی بوده است و در قوانین شرع نیز تقیه مجاز می باشد.
شایان ذکر است زمانی که پدرم رییس حوزه هنری بود فیلم سینمایی تیرباران را از همان وقایع ساخت و بعنوان یکی از فیلمهای مطرح اول انقلاب توجه بسیاری را بخود جلب کرد.در این فیلم مجید مجیدی نقش سید علی اندرزگو را بر عهده داشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر